Otvorena izložba slika Konstantina Tadoraška u Budvi

U organizaciji JU Muzeji i galerije Budve u petak, 5. decembra sa početkom u 19 časova u Spomen domu „Stefan Mitrov Ljubiša” u Starom gradu u Budvi otvorena je izložba slika umjetnika Konstantina Tadoraška.

Kako navode iz ove ustanove, kustoškinja izložbe je Vasilisa Gagović, istoričarka umjetnosti, koja je ujedno i otvorila izložbu. Moderatorka večeri je bila Jelena Ðakonović, dok je u muzičkom dijelu nastupio Bogdan Banović (gitara), učenik prvog razreda SMŠ Danilo Kiš.  

Svjetlost u formi: Kontrast i transcendencija

„Potrebno je usavršiti tehniku do tačke kada prestaje zavisnost od nje, tako umjetnik može momentalno pretvarati čistu energiju univerzuma u umjetničko djelo”

Konstantin Tadoraško

Likovni opus Konstantina Tadoraška predstavlja izvor izuzetne vizuelne i misaone snage; slikarstvo koje se ne zaustavlja na vidljivoj stvarnosti, već je koristi kao most ka dubljim, spiritualnim istinama. U svom stvaralaštvu umetnik bira večne motive – pejzaže, dramu mrtve prirode, ljudsko telo, portrete, religijske scene, unutrašnji mir i odnos čoveka prema vremenu – koji čine okosnicu njegovog umetničkog univerzuma. Kroz tehničku disciplinu klasične škole, umetnik uspostavlja intenzivan dijalog između dve suprotne sile: psihološke težine inspirisane baroknom dramom, i lirske vibracije inspirisane mediteranskom svetlošću.

Majstorskom upotrebom svetla i senke, umetnik postiže jak vizuelni efekat: Duboki, tamni tonovi i zemljana paleta grade izražen, barokni kontrast koji portretima i figurama daje punu snagu kompozicije i psihološku dramatičnost. Nasuprot tome, čista mediteranska svetlost prožima monumentalne prizore, unoseći osećaj arhaične tišine i metafizičkog mira.

Spiritualna topografija

Pejzaže Crne Gore umetnik tretira kao spiritualnu topografiju i svedočanstvo o iskonskoj postojanosti. Iako ih Konstantin posmatra kao fundamentalne oblike prirode i arhitektonske forme sa strogom, realističnom disciplinom, on ih obogaćuje liričnom svetlošću. Ta lirika svetlosti, zajedno sa gustim i reljefnim namazom boje, spaja čvrstinu motiva sa osećajem duhovnog mira. Pejzaž postaje molitva u kamenu i svetlosti – tiha meditacija o svetom prisustvu u prirodi, gde se, unutar čvrstih struktura monumentalnih formi (Crkva, Stara Maslina, Tvrđava) i njihovom okruženju, krije neuništiva sila života.

Figurativni ciklus i transcendencija

Figurativne kompozicije i portreti čine duhovno i emotivno središte njegovog stvaralaštva. Celokupan rad prožet je snažnom filozofijom simbolizma, u kojoj svaki motiv služi kao vodič ka nevidljivom, energetskom svetu. U ovim scenama, realizam je tek kulisa za tiho odigravanje arhetipskih sukoba i iskušenja. To je vidljivo na delu Šahovska kompozicija, koje složenom simbolikom tematizuje večnu borbu Erosa i Tanatosa, postavljajući scenu za „igru sudbine” i psihološku dilemu u klaustrofobičnom i mračnom ambijentu. Narativ zatim nastavlja svoj tok kroz hrišćansku scenu Ecce Homo, koja ističe saosećanje, utehu i mirno prihvatanje žrtve. Milosrdni zagrljaj anđeoskih krila uzdiže svedočanstvo o teretu zemaljskog postojanja na nivo uzvišene monumentalne i univerzalne poruke. Ova tačka oslobađanja uvodi nas u sferu transcendencije. Poslednja faza unutrašnjeg preobraženja dovršava se u delu Transformacija, koja predstavlja vizuelni dijagram kretanja energije, svedočeći o preobražaju kroz prožimanje suptilnog, duhovnog prisustva. Konačno, Konstantin ističe kulminaciju ovog tematskog puta, koji se ogleda u energetskim kompozicijama, u kojima apstraktna, eterična pojava Svjetlećih objekata simbolizuje čistu energiju, ukazujući na snagu neuništive suštine. Krater, nalik krhkoj ljusci jajeta, asocira na prolaznost i propadanje telesne forme iz koje se, kao dokaz večnosti, eterično izdvaja svetlost čiste, oslobođene Duše.

Stoga, slikarstvo Konstantina Tadoraška prevazilazi puku vizuelnu prezentaciju; ono je duboka prilika za introspekciju, pozivajući posmatrača na putovanje koje ne prestaje na površini platna, već ga vodi ka poetskoj, energetskoj i bezgraničnoj dubini.

Vasilisa Gagović, istoričarka umjetnosti

Na kraju večeri publici se obratio i umjetnik, Konstantin Todoraško, koji je najprije izrazio zahvalnost mnogobrojnoj publici koja je uveličala svečanost otvaranja izložbe. On je zatim uputio posebnu zahvalnost gospođi Luciji Đurašković na pruženoj prilici da svoja djela predstavi u lijepom ambijentu Spomen-doma, čime je ujedno ispunjena njegova dugogodišnja želja za izlaganjem u Budvi, kao i kustoskinji izložbe za pomoć oko cjelokupne organizacije izložbe i za stručni tekst koji prati katalog.