Zgrada Zeta filma 1970-ih (desno), Foto: Budvanostalgičari/Facebook

Budvu su pedesetih godina prošlog vijeka nazivali „Cnogorski Holivud“, jer je imala tri filmska preduzeća i nekada poznati ZETA FILM sa bioskopskom dvoranom od pet stotina mjesta, koja je doskora bila glavna dvorana za održavanje svih kulturnih i drugih manifestacija u gradu.

Danas, zahvaljujući privatizaciji i crnogorskom „putu u Evropu“, nema na veliku žalost ništa od toga, jer je, nekada poznata zgrada Zeta filma, pod ko zna kojim uslovima, prodata i pretvorena u diskoteku i ko zna šta još.

Privatizacija je na taj način učinila svoje, bez značajnijih reagovanja građana i kulturnih poslenika, kojima je ostalo za utjehu gledanje mnoštva kanala kablovske televizije u svojim domovima i „uživanje“ u ritmu poznatih „turbo-folk zvijezda“ u dikoteci „Trokadero“, koja je zarobila nekadašnju zgradu Zeta filma.

U Budvi, više od godinu dana nema bioskopa, niti bioskopske dvorane, a o bioskopskim preduzećima da i ne govorimo. Neko će reći, pa dobro, nije propast svijeta, ali se neće sjetiti nažalost, propast grada jeste. Otpora nije bilo, ali je zato skorojevićki duh nadvladao svaku građansku misao.

Najtragičnije je to što grad i njegova gradska uprava nijesu smjeli dozvoliti da se bioskop zatvori i zgrada otuđi, jer su morali znati da bioskop nije samo sala za prikazivanje filmova, već i gradski simbol, tradicija, kultura i institucija.


Stara škola i Zeta film nekada, Foto: Budvanostalgičari/Facebook

Zatvarajući jedini bioskop u Budvi, gradski oci Budve su zaboravili, a i pitanje je da li su se uopšte sjetili, da je to zatvaranje posljednjeg prozora u nesnosno zagušljivoj sobi, brisanje naših uspomena, koje su nas i tada i sada činile ljudima, sa duhovnim potrebama i emocijama.

Mnogi građani Budve danas se možda ne sjećaju gradskog bioskopa po poznatim filmovima, ali se sigurno sjećaju bioskopa po nezaboravnim uspomenama, čekajući za ulaznice u redovima na blagajni, prvog stiska ruke i prvih poljubaca u čaroliji pulsirajućeg mraka i čarobnih slika nedostižnih svjetova.

Teško da bilo koja institucija u našoj mladosti ima veću civilizacijsku ulogu od bioskopa, jer, nije mali broj onih koji su postali ljudi upravo u bioskopu, u nekadašnjem ZETA FILMU, koga više nema.

Gradskim vlastima u Budvi, izgleda nije imao ko da objasni šta je to bioskop, pa su zato dozvolile da se to desi u gradu koji je postao, ne samo metropola turizma, nego čak i „kulture“.

Gašenjem bioskopa u Budvi poslije pedeset godina postojanja, neko je na olak i nedopustiv način izbrisao naše uspomene, kao da ih nije ni bilo. A to se nije smjelo desiti

Glas Boke,

Herceg Novi, maj 2006. god.