Svečana dodjela povelje Sveti Stefan Štiljanović

U srijedu 12. septembra na Trgu ispod Citadele u 20 časova, na programu 9.nfestivala Ćirilicom je svečana dodjela povelje Sveti Stefan Štiljanović.

Ovogodišnji laureat je akademik, prof. dr Jovan Delić, a to je odlučio žiri u sastavu: Mila Baljević, član, dr Radoje Femić, član i Radomir Uljarević, predsjednik žirija. Nagrada se akademiku Deliću dodjeljuje za dugogodišnji rad i doprinos njegovanju ćiriličnog pisma. U slučaju vremenskih nepogoda, dodjela Povelje biće upriličena u Modernoj galeriji Jovo Ivanović u Starom gradu.

Jovan Delić je rođen 4. oktobra 1949. godine u selu Borkovići u Pivi (Crna Gora). Osnovnu školu je učio po pivskim selima (Borkovići, Goransko, Plužine, Miljkovac), a gimnaziju u Nikšiću. Diplomirao je 1971. godine na Odseku za opštu književnost i teoriju književnosti Filološkog fakulteta u Beogradu, gdje je i magistrirao (1979) i doktorirao (1996). Od decembra 1972. radio je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, na Institutu za jugoslovenske književnosti i opštu književnost (sada Odsek za srpsku književnost i jezik). Od 1. oktobra 1986. do 30. septembra 1991. bio je lektor za srpskohrvatski jezik na Seminaru za slovensku filologiju Univerziteta „Georg August” u Getingenu. Od 1. jula 1998. profesor je savremene srpske književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu.

Predavao je kratko teoriju književnosti na Filozofskom fakultetu u Petrinji, a preko dvadeset godina savremenu srpsku književnost, opštu književnost, istoriju romana i rusku književnost HH vijeka na Filozofskom fakultetu na Palama. Na Filološko- umetničkom fakultetu u Kragujevcu predavao je savremenu srpsku književnost dok nije formirao nastavno- naučno nasleđe. Dva semestra je predavao metodologiju nauke o književnosti na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, a četiri isti predmet na Filozofskom fakultetu u Banjoj Luci na postdiplomskim i doktorskim studijama. Profesor Novica Petković je angažovao Delića na svom projektu Poetika srpske književnosti XX veka na Institutu za književnost i umetnost u Beogradu od 1998. godine, a od 2005. povjerio mu je rukovođenje projektom. Kao član Petkovićevog tima i rukovodilac projekta (2005—2015) učestvovao je u radu i organizaciji preko dvadeset naučnih skupova, a kao saradnik i urednik u dvadeset šest naučnih zbornika o poetici srpskih pjesnika HH vijeka.

Od 1969. godine objavljuje u publikacijama Matice srpske, čiji je redovni član. Od 2000. godine glavni je urednik Zbornika Matice srpske za književnost i jezik, a trenutno je potpredsjednik Matice srpske. Učestvovao je u organizaciji i radu naučnih skupova u Matici srpskoj o Aleksandru Tišmi, Jovanu Dučiću, Đorđu Natoševiću, 80 godina pogroma u Velikoj raciji, o Vasku Popi, o Letopisu Matice srpske (povodom 200 godina), o Desanki Maksimović, Rastku Petroviću.

U SANU je učestvovao u radu naučnih skupova o Vuku Karadžiću, Jovanu Skerliću, Janku Veselinoviću, Ivi Andriću, Skenderu Kulenoviću, Jovanu Đorđeviću, Jovanu Dučiću i Dobrici Ćosiću, i u izradi spomenica Borislavu Pekiću, Ivanu V. Laliću, Slobodanu Seleniću i Danilu Kišu, kao i u radu više naučnih okruglih stolova.

U okviru manifestacije „Dučićeve večeri poezije” u Trebinju i „Pjesnička riječ na izvoru Pive” u Plužinama organizovao je preko dvadeset naučnih skupova i uredio toliko zbornika o najistaknutijim srpskim pjesnicima. U okviru Ćorovićevih književnih susreta u Bileći organizovao je i vodio preko dvadeset književno- kritičkih skupova o savremenim srpskim piscima. U okviru susreta „Srpska proza danas” u Trsteniku objavio je više radova u zbornicima o srpskoj savremenoj prozi.

Kao profesor po pozivu, držao je predavanja na slavističkim katedrama u Hamburgu, Berlinu, Manhajmu, Jeni, Hajdelbergu, Frankfurtu, Grajfsvaldu, Majncu, Vircburgu, Haleu i Segedinu. Od 1969. godine, kada je počeo da objavljuje, publikovao je preko hiljadu bibliografskih jedinica u stranim i domaćim časopisima. Radovi su mu objavljivani na njemačkom, francuskom, ruskom i ukrajinskom jeziku.

Objavio je knjige: Kritičarevi paradoksi, Matica srpska, Novi Sad, 1980; Srpski nadrealizam i roman, Srpska književna zadruga, Beograd, 1980; Pjesnik „patetike uma”: (o pjesništvu Pavla Popovića), Dnevnik, Novi Sad, 1983; Tradicija i Vuk Stef. Karadžić, BIGZ, Beograd, 1990; Hazarska prizma: tumačenje proze Milorada Pavića, Prosveta — Dosije — Oktoih — Dečje novine, Beograd — Titograd — Gornji Milanovac, 1991; Književni pogledi Danila Kiša: ka poetici Kišove proze, Prosveta, Beograd, 1995, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Srpsko Sarajevo, 2004; Kroz prozu Danila Kiša: ka poetici Kišove proze II, BIGZ, Beograd, 1997; Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Srpsko Sarajevo, 2004; O poeziji i poetici srpske moderne, Zavod za udžbenike, Beograd, 2008; Ivan V. Lalić i njemačka lirika, Srpska književna zadruga, Institug za književnost i umetnost, Filozofski fakultet, Beograd — Istočno Sarajevo, 2011; Ivo Andrić — most i žrtva, Pravoslavna reč, Novi Sad, 2011, Milutin Bojić pjesnik moderne i vjesnik avangarde. O poeziji i poetici Milutina Bojića, Andrićev institut, Andrićgrad — Višegrad, 2020. i 2023. godine, Sažeta poetika sažimanja, Arhipelag, Beograd, 2023; Hodočašća uz Uspravnu zemlju, Arhipelag, Beograd, 2024.

Priredio je više zapaženih izdanja stranih i srpskih pisaca: Dušana Vasiljeva, Hajnriha Hajnea, Branka Miljkovića, Branka Ćopića, Meše Selimovića, Ive Andrića, Matije Bećkovića. Dva puta je nagrađivan „Brankovom nagradom” Matice srpske za esej (radovi o Tinu Ujeviću i Aleksandru Solženjicinu). Dobitnik je nagrade „Milan Bogdanović” za novinsku književnu kritiku, nagrade Društva književnika Vojvodine „Knjiga godine” za Hazarsku prizmu, nagrade „Vuk Filipović”, BIGZ- ove nagrade, nagrade „Zlatna srpska književnost” iz Fonda Aleksandra Arnautovića za izuzetan doprinos izučavanju srpske književnosti, nagrade „Đorđe Jovanović”, nagrade „Špiro Matijević”, nagrade Matice srpske „Mladen Leskovac” za cjelokupan književno- naučni rad, priznanja „Zlatni beočug” za doprinos kulturi Beograda, povelje Udruženja književnika Srbije „Simo Matavulj”, Vukove nagrade.