Foto: Kodex

Ovaj naziv vezan je za naziv praznika svetog Kirjaka Otšelnika, koga Srpska pravoslavna crkva molitveno proslavlja 12.oktobra. U narodu, ovaj dan se ustalio pod nazivom Miholjdan. Razlog tome leži u kalendarskoj razlici gregorijanskog i julijanskog kalendara.

Naime, Srpska pravoslavna crkva ovaj praznik koji je u narodu nazvan Miholjdan proslavlja 12. oktobra po novom kalendaru, dok 29. septembra po gregorijanskom katolici slave svetog Mihovila, Mihaila (Arhangel Mihail). Crkveni kalendar Đurđa Crnojevića za 1494. godinu kao i crkveni kalendari objavljeni u Crnoj Goru u godišnjaku Orlić od 1865. - 1870. godine, ne spominju Miholjdan, nego samo prepodobnog Kirijaka Otšelnika. Miholjdana nema ni u srpskom pravoslavnom kalendaru iz Karlovačke mitropolije iz 1795. godine.

Sličan fenomen kod u nazivu praznika i narodnih običaja vezan je za proslavljanje pomena Svetog kralja Stefana Dečanskog - Mratindana. Mratindan je dan svetog Martina kojeg su Srbi slavili na isti dan dok su bili po starijem kalendaru, koji je sačuvan u rimskoj crkvi istoga dana, po julijanskom.

Prema narodnom vjerovanju nakon Miholjdana (12. oktobar) počinje period prave jeseni, a nastavak toplih dana u jesenjem oktobarskom periodu se naziva Miholjsko leto. Pavle Rovinski je zapisao da su u Crnoj Gori sedmicu od 1. do 8. septembra (po julijanskom kalendaru) nazivali miholjsko ljeto, po Miholjdanu 6. septembra (čudo arhistratiga Mihaila u Honima).

Veruje se da tada nastaje smena godišnjih doba i počinje jesen. Kalendarski, ona počinje dvadesetak dana ranije ali prave promjene u prirodi počinju baš oko Miholjdana.