Vjernici obilježavaju Veliki petak, dan koji simbolizuje stradanje Isusa Hrista i njegovo raspeće na krstu na Golgoti.

To je dan najveće hrišćanske žalosti, posljednji u nedjelji Stradanja, tokom koga ne zvone crkvena zvona, posti se i farbaju uskršnja jaja.

Pošto je to za hrišćane dan velike žalosti, on se obilježava strogim postom, uzdržavanjem od bilo kakvog veselja i proslava, a takođe u narodnoj tradiciji je da se tog dana ne rade poslovi u polju i u kući.

Veliki petak se smatra najtužnijim danom hrišćanstva i na taj dan se ne služi liturgija u crkvama.

Običaj farbanja jaja datira iz 12. vijeka, a na našem podneblju ga je crkva najvjerovatnije uvela u 16. vijeku.

Da su se jaja ukrašavala u tom periodu, potvrđuju i turski izvori koji bilježe obavezu, da se spahiji, povodom hrišćanskog Uskrsa, donese na dar tri, pet ili deset uskršnjih jaja.

Veliki petak je dan žalosti, ali i uvod i priprema za najveći i najrodosniji praznik - Uskrs.

U nekim krajevima se zato danas pali vatra da bi sve zlo izgorjelo, a i post na vodi nosi pročišćenje kako bi duša i tijelo bili dostojni žrve Hristove, čije se toliko stradanje, samo vaskrsenjem moglo nagraditi.

Na Veliki petak važno je iznijeti plaštanicu, odnosno platno na kome je izobraženo skidanje gospoda Isusa Hrista sa krsta i njegovo polaganje u grob.