Kako se navodi u katalogu izložbe “Izložena umjetnička djela govore da se apstraktna umjetnost, i u slučaju prisutne reprezentacije, može podvesti pod okvire najčešće ekspresivno-asocijativnog, u maloj mjeri geometrijskog, po nekad stilizovanog, ali razumijeti i kao rastakanje/razobličavanje i racionalizacija, doskorašnje, poznate forme. Međutim, ka iskazu čiste apstrakcije u drugoj polovini XX vijeka na tlu Crne Gore rijetki su umjetnici kojima je to bilo osnovno polazište i krajnji cilj. Dodatno, za razliku od nekih država današnjeg regiona u tom vremenu, u Crnoj Gori nema kolektivnog organizovanja, već je pristup stilskom fenomenu apstrakcije individualan. Evidentno je iščezavanje figuracije, ali ne i predmetnosti, što ne isključuje apstraktno, već navodi na to da se u većem broju djela pošlo od poznate forme, a završilo u asocijaciji.“

Koceptualno polazište izložbe, na putu ka apstrakciji, pratićemo u
djelima Branka Fila Filipovića, Vuka Radovića, Miloša Vuškovića, Aleksandra Aca Prijića, Nikole Vujoševića, Petra Lubarde, Jovana Jova Ivanovića i Gojka Berkuljana.