O povodima i razlozima za nastanak ove knjige, Slovinić kaže: „Pratio sam i pisao o događanjima iz likovne umjetnosti (samostalne, grupne, kolektivne izložbe) u Podgorici, ali i u drugim crnogorskim gradovima. Putujući, pisao sam o izložbama, salonima i kulturnim manifestacijama iz drugih sredina. Značajan broj tekstova posvećen je umjetničkom radu u ateljeu, a dio je rađen kao sjećanja na poznate stvaraoce. Osim likovne, pisao sam o sadržajima primijenjene umjetnosti, urbanističko-arhitektonskim cijelinama, profanim i sakralnim objektima“.

Autor obrazlaže i odabir naslova: „Knjiga je naslovljena ARS LIBRIS, sa željom da se univerzalnim nazivom, obuhvati što šira umjetnička oblast kojom se bavi. Naziv je kratak i jezgrovit, pamti se i brzo sugeriše iz koje je oblasti knjiga. Tumačenje: Prva riječ (ARS) (umjetnost), množina (umjetnosti), (skupina umjetnosti), (vrste umjetnosti). Druga riječ (LIBRIS) (knjiga), množina (knjiga). Znači, (KNJIGA UMJETNOSTI), (KNJIGA O UMJETNOSTI), (UMJETNOST U KNJIZI)“.

Slobodan Bobo SLOVINIĆ, rođen (1943) u Budvi. Rano dijetinjstvo proveo u Budvi i Kotoru. Srednje obrazovanje stekao na Cetinju i u Titogradu, maturirao (1961) u gimnaziji "Slobodan Škerović" u Podgorici. Diplomirao (1966) na Akademiji za primijenjene umjetnosti u Beogradu, na odsjeku unutrašnje arhitekture, u klasi profesora Đorđa Krekića. Bio na studijskim putovanjima: Grčka, Njemačka, Francuska, Italija, Irak, SSSR, Španija. Prvi put se predstavio (1961) na grupnoj izložbi u Umjetničkom paviljonu u Podgorici. Za vrijeme studija izlaže sa prijateljima u kafani "?" u Beogradu. Prvu samostalnu izložbu priredio (1965) u Modernoj galeriji u Podgorici. Do sada imao 50 samostalnih i više od 300 grupnih i kolektivnih izložbi u našoj zemlji i inostranstvu. Prvo priznanje, Zlatnu plaketu za slikarstvo, dobio (1989) na izložbi u kafani "?" u Beogradu. Dobitnik mnogih drugih nagrada i priznanja, među kojima: Nagrada "Oslobođenja Titograda" za slikarstvo (1977); Prva nagrada "Zimskog salona", Herceg Novi (1980); Nagrada za slikarstvo "Grada Breseja", Francuska (1983); Nagrada Fonda "Moša Pijade", na XVIII Likovnom salonu "13 Novembar, Cetinje (1984); Prva nagrada salona "13 Novembar", Cetinje (1987); "Počasna nagrada" za slikarstvo, Saveza francuskih umjetnika, Pariz (1988); Nagrada za slikarstvo "Le Franc Bourgeois", Bresej (1989); "Novembarska nagrada" za slikarstvo, Budva (1990); "Trinaestojulska nagrada" Crne Gore (1990); Plaketa "Beli anđeo" za slikarstvo, Prijepolje (1995); Istaknuti je kulturni stvaralac Crne Gore od (2010). Član je ULUCG-a i ULUPUCG-a od (1968). Izabran (1978) za sekretara Odbora za likovne umjetnosti CANU. Postao (1982/1983) član "Maison des Artistes" u Parizu. Učestvovao u radu više slikarskih kolonija. Kreirao više od 400 projekata unutrašnjeg uređenja prostora i drugih projekata od kojih je većina realizovana. Bio profesor na Arhitektonskom fakultetu u Podgorici. Objavio knjige: "Pariski zapisi" (1996); "Ujetničke zbirke Centra savremene umjetnosti Crne Gore" (2010); "Ars Libris" (2013). Osim slikarstva i likovne kritike, bavi se enterijerom i dizajnom, živi i stvara u Podgorici i Budvi.

Sa Slovinićen na Trgu razgovara poznati budvanski i crnogorski arhitekta i veliki poznavalac umjetnosti Slobodan Mitrović.

Takođe u srijedu, sa početkom u 22 časa u starogradskoj crkvi Santa Marija otpočeće i muzički program ovogodišnjeg festivala, u saradnji sa Muzičkom akademijom sa Cetinja.

Prvog dana muzičkog programa nastupiće poljski violinista Jaroslav Nadrzicki u duu sa poznatim crnogorskim pijanistom Bojanom Martinovićem.

Jaroslav Nadrzicki je rođen u Poljskoj. Sa 12 godina je imao debi u Moskvi sa Moskovskim konzervatorijskim orkestrom u velikom holu Konzervatorijuma Čajkovski. Od tada on važi za jednog od najobećavajućih violinijskih virtuoza svoje generacije. Veliki uticaj na Jaroslava su imali rad sa Kšištofom Pendereckim, Maksimom Vengerovim i, od 2007, njegovim mentorom prof. Igorom Petruševskim. Inostrane turneje su ga provele po mnogim evropskim zemljama, ali i po Americi i Južnoj Koreji. Izvodio je po prestižnim halama kao što su: Kadogan dvorana u Londonu, Vigmor dvorana i trg Sv. Džon Smit, dvorana Menjuhin, moskovski Kremljin, Konverzatorijum Sv. Petersburga, filharmonija Aram Kačaturijan, filharmonija Varšave, filharmonija Slovačke, koncertna dvorana Beča, Mirabel palata u Salcburgu, rumunski Atenijum u Bukureštu i velika dvorana Konzervatorijuma Čajkovski u Moskvi. Jaroslav je svirao sa velikim brojem poznatih orkestara kao što su Kraljevska filharmonija, Londonska filharmonija, Filharmonija u Hamburgu, državna Filharmonija Vilniusa, državna filharmonija “Transilvanija” i filharmonijski orkestara “Ežen Jonesku”; Simon Bolivar, Meksiko, MDR, slovački radio i simfonijski orkestar Ciriha; državni orkestar mladih Jermenije.

Bojan Martinović rođen je 1981. godine na Cetinju. Potiče iz muzičke porodice. Nižu i srednju školu je završio je u Kotoru u klasi prof. Ilije Miloševića. Kao izrazito darovit mladi pijanista, 1996. godine primljen je na studije na Muzičkoj akademiji na Cetinju u klasi prof. Vladimira Bočkarjova, u čijoj klasi je diplomirao i magistrirao sa najvecom ocjenom.

2002. god. i 2003. god. pohadjao je kurseve na akademiji u Beču, gdje se usavršavao u klasama profesora Christoph Bernera, Noel Floresa i Gyrgy Nador. Intezivno i sa velikim uspjehom nastupa i djeluje u okviru raznih kamernih ansambala i saradjuje sa brojnim domaćim i stranim umjetnicima kao što su Marina Yashvilli, Duncan McTier, Wilhelmas Cepinskis, Peter Langgarttner, Miran Begić, Roman Simović, Igor Perazić, Vladislav Igulinski, Ksenia Akeynikova i mnogi drugi. Nastupao je kao solista sa CSO, Banjaluckom filharmonijom i Cameartom academicom. Uz Mirana Begića i Igora Perazića član je klavirskog trija TRITONUS. Na svom bogatom repertoaru ima preko 25 programa solističke, kamerne i orkestraske muzike. Nastupao je u gotovo svim najprestižnijim dvoranama bivše Jugoslavije (CNP Podgorica, Dvorana Vatroslav Lisinski- Zagreb, Hrvatski glazbeni zavod – Zagreb Sava Centar Beograd, Galerija Kolarca Beograd, Gradska kuća Subotica, Sinagoga Novi Sad, Bošnjački institut - Sarajevo) kao i brojnim festivalima u Italiji, Engleskoj, Njemačkoj, Austriji, Madjarskoj, Francuskoj, Belgiji, Rusiji, Libanu. Učesnik je brojnih seminara i kongresa pedagoga muzike u Poljskoj, Turskoj, Rumuniji, Italiji, Finskoj, Španiji, Portugaliji, Austriji, Švedskoj, Engleskoj. Član je medjunarodnog udruženja Innovative conservatoire (ICON) koje okuplja brojne umjetnike i pedagoge muzike iz cijele Evrope. Jedan je od osnivača medjunarodnog muzičkog festivala Espressivo.

Na program su djela: Tartinija, Prokofjeva i Viniavskog.