Idejni arhitektonski projekat za izgradnju porušene crkve uradio je arhitekta Nebojša Gavrilović.

Originalni planovi za izgradnju crkve su sačuvni, postoje i brojne fotografije, tako da bi crkva mogla da se izgradi u izgledu i dimenzijama u kojima je postojala nakon poslednje rekonstrukcije početkom XX vijeka.



Prema riječima istoričarke umjetnosti, mr Lucije Đurašković, istorijski izvori otkrivaju da je godine 1571. pomorac prezimena Mogrini (vjerovatno da sam naziv plaže „Mogren“ potiče od ovog prezimena ), u znak zahvalnosti za spas života, na jednoj stijeni-hridini, koja se i danas vidi, na drugom žalu plaže Mogren, podigao malu crkvu-kapelu i posvetio je svom svetitelju zaštitniku, Sv. Antunu Padovanskom,

Crkvica-kapela posvećena Sv. Antunu Padovanskom je bila toliko mala da su u nju mogli za vrijeme obreda ući jedino sveštenik i đakon, dok su ostali vjernici ostajali na plaži. Na crkvici se nalazila kamena ploča sa latinskim natpisom koji govori o godini kada je sagrađena (eclsia constructa est a.d. MDLXXI), a danas se čuva u crkvi Sv. Ivana u Starom gradu. Interesantan je zapis Antuna Kojovića o ovoj crkvici koji u svom dnevniku iznosi Pavo Mikula: „…na žalu u zaljevu Mogrena postoji mala crkvica i običaj da se u njoj na dan sveca 13. juna reče misa, jer se tada može poći rano ujutro barkom po svežini."

Na dan Sv. Antuna Padovanskog, 13. juna svake godine je iz crkve Sv. Ivana Krstitelja kretala svečana procesija sa ikonom Sv. Antuna Padovanskog, bogato ukrašenom zavjetnim zlatom. Ikona je iznošena iz mogrenske crkve Sv. Antuna devet dana prije proslave, da bi svih tih dana u crkvi Sv. Ivana održavana misa. Poznato je da je ikona, tom prilikom obično iznošena barkom morskim putem, a na sam dan svetkovine (13. juna) vraćana u crkvu Sv. Antuna kopnenim putem. Toga dana se poslije svečane mise na plaži Mogren slavilo do zalaska sunca. Kod starih Budvana je ostao običaj da se ovog dana počinju kupati u moru.

U jesen 1899. godine, snažno nevrijeme je zahvatilo područje Budve. Talasi razorne snage srušili su tada jedan od zidova crkvice. Uslijed težine opravki, građanstvo Budve sledeće, 1900. godine odlučilo je da se sagradi nova crkva. Budvani su svim srcem pristupili izgradnji nove crkve posvećene istom svetitelju smatrajući ga jednim od zaštitnika grada. Imućniji građani su doprinosili u novcu, a siromasi radom. Tako je uz učešće brojnog građanstva obiju vjeroispovesti, gradske muzike i vojske, 1. maja 1900. godine postavljen kamen temeljac novoj crkvi. Prema navodu iz rukopisa don Pera Bokarice koji se, najvjerovatnije, oslanja na izvod iz dnevnika Pava Mikule, toga dana je sakupljeno: „…tačno limozine: 13 kruna, 13 šestica, 13 po 5 solada, 13 solada i 13 helera“. Zbog broja 13 u datumu posvećenom Sv. Antunu Padovanskom, a to je 13. juni, ovo se pripisivalo jednom od čuda ovog svetitelja.



Inicijativu za obnovu crkve pokrenuo je menadžer Opštine Budva, Milo Božović u martu ove godine, a lokalna samouprava spremna je da finansijski podrži ovu ideju uz saglasnost predstavnika katoličke crkve.

Inače, zemljište na kom se nekada nalazila crkva danas je u vlasništvu Hotelske grupe „Budvanska rivijera“, te je neophodno riješiti problem vlasništva nad zemljištem na kome se nekada nalazila crkva.

Nevladino udruženje „Primorska“ osnovano je u ljeto 2019. godine i ima namjeru da okupi sve koje vole Budvu i budvanski kraj i imaju volju i želju da rade na projektima od kulturnog i životnog značaja za našu opštinu. Njeni ciljevi su da razvija kapacitete lokalne zajednice uz zaštitu i unapređenje turizma, kulture, životnog standarda, edukaciju omladine, promociju društvene angažovanosti pojedinaca i grupa sa namjerom da posvećenim radom proklamovane ciljeve i ostvari u najvećoj mogućoj mjeri.



D.B.